رانینگ در برابر تریل رانینگ
اگر قصد ورزش و دویدن دارید، باید مطمئن شوید که کفش مناسب با نوع فعالیتتان در اختیار دارید. اگر تمایل دارید با تفاوت های دو دسته اصلی کفش های دویدن یعنی کفش های رانینگ و تریل رانینگ بیشتر آشنا شوید این مقاله را تا انتها بخوانید.
اما چگونه می توانید مطمئن شوید چه کفشی مناسب دویدن در چه جایی است؟
علاوه بر این، آیا میدانید کفش تریل رانینگ چیست؟ کفش های رانینگ معمولی یا رانینگ جاده ای (Road Running Shoes) چیست؟ تفاوت های اصلی بین کفش های تریل رانینگ و جاده ای کجاست؟ و اینکه هر کدام چه مزایا و کاربردی دارند؟
در این متن، ما به ویژگیهای کفشهای رانینگ در مقابل کفشهای تریل رانینگ میپردازیم. سپس ویژگیها و تفاوتهای اصلی بین این دو را با هم مقایسه میکنیم تا به شما کمک کنیم تصمیم بگیرید که کدام یک برای شما مناسبتر است.
آنچه دراین مقاله پوشش خواهیم داد:
-
- آیا می توانم از کفش های تریل رانینگ در جاده استفاده کنم؟
-
- تفاوت های اصلی بین کفش های رانینگ شهری در مقابل کفش های تریل رانینگ چیست؟
بریم سراغ اصل مطلب
آیا می توانم از کفش های تریل رانینگ در جاده استفاده کنم؟
قبل از اینکه نگاهی دقیقتر به تفاوتهای بین کفشهای مخصوص دویدن در جاده و کفشهای مخصوص دویدن تریل بیندازیم، بهتر است به یکی از رایجترین سؤالات در مورد کفشهای دویدن تریل در مقابل کفشهای دویدن معمولی بپردازیم، که این است: «آیا میتوانم کفشهای دویدن تریل که مخصوص طبیعت و ناهمواری هستند را داخل شهر بپوشم؟»
پاسخ کوتاه این است: بله، میتوانید کفشهای تریل رانینگ را علاوه بر جاده های خاکی و جنگلی بر روی آسفالت هم بپوشید.
برعکس: “آیا می توانم کفش های معمولی دویدن یا کفش های رانینگ شهری را برای دویدن در مسیرهای سخت بپوشم؟”
در اینجا نیز پاسخ مثبت است. برای دویدن در مسیر سخت می توانید کفش های معمولی دویدن بپوشید.
با این حال، هر دو مورد –پوشیدن کفشهای تریل رانینگ در سطوح شهری یا پوشیدن رانینگ در مسیرهای تریل و جنگلی– انتخاب ایده آلی نیستند.
ویژگی ها و خصوصیات متفاوتی در کفشهای تریل رانینگ نسبت به کفش های رانینگ جاده وجود دارد. بنابراین توصیه می شود از کفش های تریل برای دویدن در مسیرهای سخت و از کفش های رانینگ در جاده استفاده کنید.
یکی از اصلی ترین دلایل ساییدگی زودرس آجهای زیرهی کفش تریل رانینگ، پوشیدن آنها در جادهها یا روی تردمیل است.
سطوح سخت مانند آسفالت، بتن و تسمه تردمیل، الگوی کشش کف کفش کوستان را کاهش می دهد، به خصوص اگر روی آسفالت داغی که گرمای خورشید را جذب می کند، می دوید.
به طور مشابه، تسمه تردمیل در حین دویدن گرم می شود و باعث می شود گرما و اصطکاک زیره کفش را با سرعت بیشتری تخریب کند.
پوشیدن کفش های تریل رانینگ در پیست نیز کار درستی نیست. بیشتر مسیرهای مخصوص دویدن مانند پیست ها دارای سطحی مخصوص و با کیفیت بالا هستند. این امر میتواند باعث ناسازگاری و درهمآمیزی ناخوشایند بین الگوی کف ناهموار کفش تریل و پیست شود و به طور بالقوه میتواند به هر دو سطح آسیب برساند.
چه چیزی کفش های تریل رانینگ و رانینگ جاده ای را از هم متفاوت میکند؟
تفاوت مواد و عملکرد رویه کفش در کفش های رانینگ و تریل رانینگ
در مواد و نوع رویه کفش های رانینگ جاده و تریل تفاوتهایی وجود دارد.
اگر چه در مدلهای خاصی از هر نوع کفش رانینگ استثنا دیده میشود، اما کفشهای رانینگ جاده معمولاً رویهای از مش مصنوعی سبک و تنفسپذیر دارند که جریان هوا را برای خنک نگه داشتن پاهای شما افزایش میدهد.
کفشهای دویدن تریل معمولاً رویه سفتتری و روکشهای بیشتری دارند تا در صورتی لزوم حمایت و محافظت از روی پای شما را بیشتر کند.
برای این منظور، کفشهای تریل رانینگ اغلب دارای محافظ انگشتی برجستهتری هستند. یک لایه اضافی از مواد، اغلب چرم یا مواد مصنوعی ضخیمتر که به دور انتهای کفش یا پنجه پا میپیچد تا به محافظت از نوک انگشتان پا کمک کند.
این همچنین باعث افزایش دوام کفش در مقایسه با کفشهای رانینگ جاده در مسیرهای سخت می شود
الگوی مش روی کفشهای تریل نسبت به کفشهای دویدن معمولی بسیار تنگتر است و جریان هوا و تنفس را کاهش میدهد.
برخی از کفشهای دویدن تریل حتی دارای رویه گورتکس Gore-Tex هستند که محافظت ضد آب برای دویدن در مسیرهای خیس یا در باران ایجاد میکند.
برخی از کفشهای تریل نیز دارای یک گتر بزرگ در قسمت مچ پا هستند تا هنگام دویدن تریل، مانع ورود شن و سنگریزه به داخل کفش شوند. (اگر نمیدانید گتر چیست احتمالا شما تجربهی رفتن به خدمت ندارید، پس از یک سرباز پایه بالا در این باره سوال بپرسید)
تفاوت عملکرد و مواد زیره میانی کفش در رانینگ و تریل رانینگ
تفاوت عمده ای از نظر ضخامت و مواد مورد استفاده در زیرههای کفشهای رانینگ جاده ای و معمولی و کفشهای تریل رانینگ وجود دارد، بنابراین مقایسه همه زیرههای میانی کمی دشوار است.
با این حال، در بسیاری از موارد، کفشهای تریل دارای زیره میانی سفتتری هستند تا از پا در برابر خم شدن، پیچ خوردن و ضربه خوردن های غیرضروری در برابر سنگها و سایر سطوح ناهموار مسیر محافظت کنند.
برخی از کفشهای دویدن تریل پرمیوم حتی یک صفحه سنگی داخلی دارند که یک لایه سخت و انعطافپذیر از پلاستیک یا فیبر کربن خاص است که از کف پای شما در برابر برآمدگی زمین یا سنگهای تیز محافظت میکند. در حالی که هیچ کفش رانینگ جادهای دارای صفحه سخت در قسمت میانی زیره نیست.
تفاوت عملکرد و مواد به کار رفته در زیره خارجی کفش رانینگ
بزرگترین تفاوت ساختاری و عملکردی بین کفش های رانینگ شهری و کفش های دویدن تریل را می توان در زیره آن یافت که به پایین ترین قسمت کفش اشاره دارد که هنگام دویدن با زمین تماس پیدا می کند.
تفاوت را زمانی خواهید دید که یک کفش رانینگ معمولی طراحی شده برای جاده ها و یک کفش تریل رانینگ را مقایسه می کنید. متوجه خواهید شد که کفش تریل، با آج های بزرگ و برآمده و شیارهای فرورفته در مقابل یک کفش دویدن معمولی بسیار تهاجمی تر هستند. کفش رانینگ معمولی کفی صاف تری دارند.
این بدان معنا نیست که کفشهای دویدن معمولی هیچ گونه کشش یا شیاری روی زیره ندارند، اما تفاوت عمق شیار و آج در این کفش ها بسیار کمتر است.
هدف از آج های درشت در کف کفش تریل رانینگ کمک به کشش در زمین های سست یا سطوح تریل است.
آج پایین کفشهای دویدن معمولی نیاز به چسبندگی کمتری دارند، زیرا سطح سخت آسفالت یا بتنی به حفاظت ضد لغزش زیادی نیاز ندارد. علاوه بر این، سطوح سخت باعث میشوند که آج ها سریعتر از بین بروند.
بنابراین در مقایسه با آج های درشت، دوام زیره کفش رانینگ معمولی با زیره صافتر که تماس بیشتری با سطح زمین دارد بیشتر میشود.
جمع بندی
-
- بهتر است از کفش های تریل برای دویدن در مسیر سخت و کفش های رانینگ معمولی برای دویدن در جاده، تردمیل یا پیست استفاده کنید.
-
- پوشیدن کفش دویدن تریل در جاده ها، تردمیل یا پیست باعث خرابی زودرس کفش می شود.
-
- پوشیدن کفش تریل در مسیر شهری، به دلیل تنفس کم باعث داغ شدن و تعریق پاهای شما می شود. این اتفاق ممکن است خطر تاول زدن را افزایش دهد. کفشهای دویدن تریل نیز معمولاً سنگینتر هستند که میتواند عملکرد دویدن را کاهش دهد.
-
- پوشیدن کفشهای معمولی دویدن در مسیرهای پیادهروی یا سطوح خارج از جاده میتواند ثبات شما را به خطر بیندازد و خطر لیز خوردن و سقوط را افزایش دهد.
-
- کفشهای دویدن جاده فاقد صفحه سنگی داخلی یا محافظ انگشت پا هستند که میتواند باعث آسیب پا شود. بیشتر کفشهای جاده ضد آب نیستند و فاقد گتر هستند که هر دوی این کفشها راحتی شما را به خطر میاندازد و میتواند باعث ایجاد تاول یا زخم در پای شما در حین دویدن شود.
-
- با این حال، اگر فقط گهگاه در مسیرها می دوید یا دویدن را انجام می دهید که عمدتاً در جاده ها با بخش کوچکی از مسیر یا چمن است، پوشیدن یک کفش معمولی برای دویدن کافی است.
این مطلب به فارسی ترجمه شده است. منبع اصلی وبسایت ماراتن هندبوک